«… και εκεί αρχίζει να διαγράφεται ένα γεφύρι από φως και σύννεφα και χρώματα κι από το βουνό ερχόταν το γεφύρι και στην πεδιάδα πήγαινε και σε λίγο ξεκάθαρα φαινόταν ότι το γεφύρι των χρωμάτων των συννέφων και του φωτός δεν οδηγούσε πουθενά ούτε ερχόταν από κάπου παρά μονάχα υπήρχε, κι έτσι κατάλαβαν πως το γεφύρι των χρωμάτων, των συννέφων και του φωτός δεν πάει ούτε έρχεται, παρά χρησιμεύει για να πας και να ‘ρθεις κι έτσι χάρηκαν όλοι όσοι σκέφτονταν και μάθαιναν και κατάλαβαν ότι αυτό ήταν το καλό, να είσαι γεφύρι για να πάνε και να ‘ρχονται οι κόσμοι οι καλοί, οι καινούριοι που γινόμαστε…»
Subcomandante Marcos, «Ιστορίες του Γέρο-Αντόνιο», εκδ. Ροές
Σωματείο Επαγγελματιών Αφήγησης Ιστόρησης (ΣΕΠΑΦΙ)